Kur vjen puna tek postimi I recetave tradicionale, ajo që kam vënë re rëndom është që ne Shqipëtarët nuk tolerojmë devijime. Ose thënë më mirë, kemi gjithmonë kritika mbi recetën që ne blogeret e ushqimit ndajmë në blogjet tona. Postimet me më shumë komente apo debate, janë pikërisht ato me receta tradicionale.
E bëra këtë hyrje jo më kot, ajo që dua të shpreh është që e bukura e recetave tradicionale qëndron pikërisht në ato modifikimet e vogla që çdo familje, në çdo krahinë të vendit tonë u ka bërë recetave ndër vite. Por, këto modifikime nuk nënkuptojnë domosdoshmërisht që receta nuk është autentike apo tradicionale e asaj krahine etj…, përkundrazi, është kenaqësi të dëgjosh apo provosh një recetë sipas versionit të një familje të caktuar.
Gjithashtu ( ta nxjerr edhe këtë se plasa ☺), roli I blogereve të ushqimit si puna ime e shumë të tjerave, konsiston edhe në eksperimentimin e recetave, që do të thotë se ne I testojmë, I vlerësojmë e nëse na duken të shijshme, I ndajmë edhe me ju, ndaj nëse nuk I përmbahemi fill e për pe tradicionales mos na gozhdoni ☺.
Tani, që të kthehemi tek thelbi I postimit, receta e sotme është një recetë që unë e kam “vjedhur” me stil nga mami I shoqes time (që e kam dhe ndjekëse meqë ra fjala). Po flas për ashuren, atë që ne e lidhim me festën e Sulltan Nevruzit ( por që në fakt nuk ka fare lidhje me këtë festë pasi festa e ashures është ditë tjetër).
Sipas traditës bektashiane, duhet që ashurja të ketë 12 përbërës brenda, por në vitet kur gjyshja me mami I shoqes time e kanë gatuar, ka qënë pak vështirë për të siguruar gjithë përbërësit. Kështu përveç përbërësve të tjerë tipikë, është shtuar dhe mjalti shumëlulesh, e meqënëse bletët kanë shëtitur lule më lule, përmban shumë përbërës në një ☺.
Ka aq shumë historik për ashuren, sa nëse do filloja të shkruaja është e sigurtë që do lodheshit deri sa të arrinit tek leximi I recetës, ndaj do ta lë këtë info për herë tjetër.
PS: një këshillë, nëse do të vendosni ta gatuani sigurohuni që t’I përkushtoheni 2 ditë, ku dita e dytë kërkon forcë krahu ☺. Unë kam bërë pak hile këtu, pasi zierjen e grurit e kam bërë në slow-cooker gjë që më kurseu kohë dhe energji pasi nuk I ndejta mbi kokë. Për më tepër gruri u zje aq sa duhej dhe u trash aq sa duhej.
[lt_recipe name=”Ashure, sipas tradites Krutane” servings=”6-8 Kupa” prep_time=”12H” cook_time=”1H” total_time=”13H” difficulty=”Mesatare” print=”yes” image=”https://bakemydayhappy.com/wp-content/uploads/2018/07/ashure-5.jpg” ingredients=”• 500gr grurë ( unë kam përdorur të firmës Palma Nuts);• 2 – 2 ½ kupa sheqer ( në varësi të shijeve tuaja);• 1 kupë arra të copëtuara;• 1 kupë rrush të thatë ( unë kam përdorur të firmës Palma Nuts);• 1 kokërr mollë jeshile të prerë në kuba të vegjël;• 2 lugë gjelle mjaltë shumëlulesh;• 1 lugë çaji kanellë;• 5-6 kokrra karafil;• Ujë rreth 1 liter ose më shumë në varësi të zierjes së grurit;” ]Fillojmë me lënien në ujë të grurit një natë para; Kullojmë grurin nga uji dhe e vendosim në një tenxhere të thellë (që mos rrezikojmë që uji të derdhet gjatë zierjes). E ziejmë grurin deri sa të jetë zier shumë mirë dhe kokrra të jetë çarë paksa. E fikim dhe e lëmë grurin të rrijë aty për 12 orë. Nëse do përdorni slow-cooker hidhni ujë rreth tre gisht mbi lartësinë e grurit, vëreni në temperaturë të ulët për 5 orë; Ditën tjetër, do vëreni që lëngu është trashur si në foto, shtoni sheqerin dhe vendosni tenxheren në zjarr të ulët; Filloni të trazoni me lugë druri vazhdimisht deri sa masa të ndryshojë paksa ngjyrë në të kaftë, që tregon se sheqeri ka filluar të karamelizohet dhe masa të trashet ( rreth 40-50 minuta); Shtoni mjaltin, kanellën, mollën, arrat dhe rrushin e thatë dhe trazojini sa të bashkohen mirë; Ndajeni ashuren në tasa individualë dhe lerini të ftohen mirë.[/lt_recipe]
Leave a Reply